بررسی کنش انتقام جویانه در مقام واکنش رادیکال به جهان جدید در فیلم های مابعد قیصر (نمونه موردی:رضاموتوری، گوزن ها، کندو)

با اکران فیلم قیصر در سال 1348 فیلم های جاهلی وارد فاز انتقام جویانه شدند. این انتقام جویی در فیلم هایی که امتداد تیپ قیصر را به نمایش گذاشتند، به انحای مختلف طرح شد. در این مقاله با بررسی فیلم های رضاموتوری، گوزن ها و کندو، چگونگی کنش انتقامجویانه ی مابعد قیصری را بررسی کرده ایم. رویکرد این مقاله در بررسی این فیلم ها خوانش جامعه شناختی درون -متنی است؛ خوانشی که لات را در نسبت با جهان اجتماعی ممکن کننده ی او در داخل خود فیلم مورد بررسی قرار داده است. برای تحلیل فیلم ها وضعیتی را در روایت فرض گرفته ایم که از آن تحت عنوان «وضعیت تعادلی» نام برده ایم: وضعیتی که عدم تعادل آن، شکل گیری روایت را امکان پذیر می کند. برمبنای فرض گرفتن این وضعیت سعی کرده ایم به این دو سوال محوری پاسخ دهیم: لات اگر در چه وضعیتی می بود کنش انتقام جویانه صورت نمی گرفت؟ و حال که از آن وضعیت خارج شده است، به چه شکل در مقابل وضعیت جدید واکنش نشان می دهد؟ بررسی ما نشان می دهد که در فیلم های مذکور با فرایندی روبه روییم که هم زمان هم معرف رادیکال شدن لات و هم ناخودآگاه شدن او است. این دو وجه درنهایت منتج به ضدیت تام با کل مظاهر جهان مدرن می شود. این ضدیت تام از طریق اتفاقی جزئی بالفعل می شود. فیلم ها از طریق تحلیل محتوای کیفی مقوله بندی شده اند؛ اما این مقوله ها در قالب جداول ارائه نگشته اند، بلکه از طریق به هم پیوستن آنها، متن های تحلیلی ساخته شده است. علت این مسئله توضیح فرآیند رادیکال شونده است. این فرآیند در قالب یک متن و نه جداول جداگانه می تواند نمود یابد.